-
1 cancer
cancer crī, m [2 CAN-+CVR-], a crab, seacrab, river-crab: litoreus, O. — The Crab (in the zodiac): sidus Cancri, V., O. — Poet.: cancri bracchia videre, to visit the far south, O.: fervebant bracchia cancri, i. e. the sun was in Cancer, O.—A malignant tumor, cancer, O.* * *Icrab; Cancer (zodiac); the_South; summer heat; cancer, disease, tumor, cankerIIcrab; Cancer (zodiac); the_South; summer heat; cancer, disease, tumor, cankerIIIcrab; Cancer (zodiac); the_South; summer heat; cancer, disease, tumor, cankerIVlattice, grid; barrierV -
2 morbus
morbus ī, m [1 MAR-], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady (of body or mind): Senectus ipsast morbus, T.: Si morbus amplior factus siet, T.: morbo interitura vita, S.: in morbo esse, be sick: adfecti morbis, Cs.: gravis oculorum: morbo tabescere: conflictari, N.: in morbum cadere, fall sick: morbum nancisci, N.: morbo mori, N.: homo aeger morbo gravi: ex morbo convalescere, recover.—Person.: Pallentes Morbi, V.— A disease, fault, vice: animi morbi sunt cupiditates, etc.: hic morbus, qui est in re p., ingravescet: Maxima pars hominum morbo iactatur eodem, H.: voltu morbum fateri, Iu.* * *sickness, illness, weakness; disease; distemper; distress; vice -
3 carbunculus
carbuncŭlus, i, m. dim. [1. carbo].I.A small coal, Auct. Her. 4, 6, 9.—b.Trop., a burning or devouring sorrow: amburet ei misero corculum carbunculus. Plaut. Most. 4, 2, 70 Lorenz ad loc.—II.Meton.A.A kind of sandstone, red toph-stone, Varr. R. R. 1, 9, 2 Schneid.; Vitr. 2, 4; 2, 6; 8, 1; Plin. 17, 4, 3, § 29; Pall. 1, 10, 1.—B.A reddish, bright kind of precious stone (prob. comprising the ruby, carbuncle, hyacinth, garnet, etc.), Plin. 37, 7, 25, § 92 sq.; Isid. Orig. 16, 14, 1; Vulg. Exod. 28, 18; id. Ezech. 28, 13; Inscr. Orell. 2510.—Hence, ut scintillet probitas e carbunculis, i. e. be adorned with jewels, Publ. Syr. ap. Petr. 55 Bücheler. —C.A disease.1.Of men, a kind of tumor, a carbuncle, Cels. 5, 28, 1; 6, 18, 1; a disease in Gallia Narbonensis, le charbon provençal, Plin. 26, 1, 4, § 5.—2.Of plants, a disease caused by hoar-frost, Col. 3, 2, 4; Plin. 18, 28, 68, § 272; 18, 29, 70, § 293. -
4 Morbus
morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).I.Corporeal:II.morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,
Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:morbi aegrotationesque,
Cic. Tusc. 4, 10, 23:aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:in morbo esse,
to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:morbo affectum esse,
id. Div. 1, 30, 63:corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,
id. Fin. 1, 18, 59:animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,
id. Tusc. 4, 14, 31:affligi,
id. Pis. 35, 85:urgeri,
id. Fat. 9, 17:tabescere,
id. N. D. 3, 35, 84:languere,
Lucr. 6, 1221:conflictari,
Nep. Dion. 2, 4:in morbum cadere,
to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:incidere,
id. Clu. 62, 175:delabi,
id. Att. 7, 5, 1:morbum nancisci,
Nep. Att. 21, 1:morbo consumi,
id. Reg. 2, 1:perire,
id. ib. 3, 3:mori,
id. Them. 10, 4:absumi,
Sall. J. 5, 6:confici,
id. ib. 9, 4:opprimi,
Cic. Clu. 7, 22:homo aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:ex morbo convalescere,
to recover, id. Fam. 13, 29, 4:a morbo valere,
Plaut. Ep. 1, 2, 26:morbum depellere,
Cic. Fam. 7, 26, 2:levare,
to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:amplior fit,
becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:adgravescit,
id. ib. 3, 2, 2:ingravescit,
Cic. Cat. 1, 13, 31:comitialis or major,
epilepsy, Cels. 3, 23:regius,
the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—Mental.A.Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:B.morbum et insaniam,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1:nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,
id. Tusc. 3, 4, 9:hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,
id. Cat. 1, 13, 31:ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,
Hor. S. 1, 6, 30:maxima pars hominum morbo jactatur eodem,
id. ib. 2, 3, 121:qui vultu morbum incessuque fatetur,
Juv. 2, 17.—Grief, sorrow, distress:III.quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,
affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?
id. As. 3, 3, 3.—Trop., of trees, plants, etc.:IV.infestantur namque et arbores morbis,
a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323. -
5 morbus
morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).I.Corporeal:II.morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,
Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:morbi aegrotationesque,
Cic. Tusc. 4, 10, 23:aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:in morbo esse,
to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:morbo affectum esse,
id. Div. 1, 30, 63:corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,
id. Fin. 1, 18, 59:animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,
id. Tusc. 4, 14, 31:affligi,
id. Pis. 35, 85:urgeri,
id. Fat. 9, 17:tabescere,
id. N. D. 3, 35, 84:languere,
Lucr. 6, 1221:conflictari,
Nep. Dion. 2, 4:in morbum cadere,
to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:incidere,
id. Clu. 62, 175:delabi,
id. Att. 7, 5, 1:morbum nancisci,
Nep. Att. 21, 1:morbo consumi,
id. Reg. 2, 1:perire,
id. ib. 3, 3:mori,
id. Them. 10, 4:absumi,
Sall. J. 5, 6:confici,
id. ib. 9, 4:opprimi,
Cic. Clu. 7, 22:homo aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:ex morbo convalescere,
to recover, id. Fam. 13, 29, 4:a morbo valere,
Plaut. Ep. 1, 2, 26:morbum depellere,
Cic. Fam. 7, 26, 2:levare,
to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:amplior fit,
becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:adgravescit,
id. ib. 3, 2, 2:ingravescit,
Cic. Cat. 1, 13, 31:comitialis or major,
epilepsy, Cels. 3, 23:regius,
the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—Mental.A.Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:B.morbum et insaniam,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1:nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,
id. Tusc. 3, 4, 9:hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,
id. Cat. 1, 13, 31:ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,
Hor. S. 1, 6, 30:maxima pars hominum morbo jactatur eodem,
id. ib. 2, 3, 121:qui vultu morbum incessuque fatetur,
Juv. 2, 17.—Grief, sorrow, distress:III.quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,
affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?
id. As. 3, 3, 3.—Trop., of trees, plants, etc.:IV.infestantur namque et arbores morbis,
a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323. -
6 abigō
abigō ēgī, āctus, ere [ab+ago], to drive away, drive off: alqm rus, T.: mercatorem, H.: muscas. —Esp. of cattle, etc., to drive away (as plunder), carry off: pecus: partum sibi medicamentis, to force a birth.—Fig., to drive away, repel, expel: Pauperiem epulis regum, H.: curas, H.* * *Iabigere, abegi, abactus V TRANSdrive/send away/off; expel, repel; steal, plunder (cattle), rustle; seduce; remove/cure (disease); drive away (an evil); force birth; procure abortionIIabigere, abigi, abactus V TRANSdrive/send away/off; expel, repel; steal, plunder (cattle), rustle; seduce; remove/cure (disease); drive away (an evil); force birth; procure abortion -
7 aegrōtātiō
aegrōtātiō ōnis, f [aegroto], sickness, disease: in corpore: animi, a morbid state.* * *sickness, disease; morbid desire/passion, unhealthy moral condition -
8 cacoēthes
cacoēthes is, n, κακόητηεσ, a bad habit, bad condition: scribendi, an incurable passion, Iu.* * *malignant/obstinate tumor/disease; flaw/disease of character, passion -
9 arcuatus
Iarcuata, arcuatum ADJarched, bow-shaped; carried on/supported by arches; covered, hooded (carriage); rainbow colored, jaundicedIImorbus arcuatus -- jaundice/rainbow colored disease
one having jaundice/the rainbow colored disease -
10 arquatus
Iarquata, arquatum ADJarched, bow-shaped; carried on/supported by arches; covered, hooded (carriage); rainbow colored, jaundicedIImorbus arquatus -- jaundice/rainbow colored disease
one having jaundice/the rainbow colored disease -
11 coeliacus
Icoeliaca, coeliacum ADJin bowels/stomach (pain); having disease of bowels; for bowels (remedy)IIperson having disease/pain/suffering in bowels; (or stomach/abdomen L+S) -
12 colostratus
Icolostrata, colostratum ADJafflicted with disease from first milk/beestingsIIone/those afflicted with disease (colostration) from first milk/beestings -
13 Aegrescit medendo
• The disease worsens with the treatment. The remedy is worse than the disease -
14 aegilops
I.A disease of the eyes, a lachrymal fistula, a tumor in the inner corner of the eye (so called from aix, aigos, goat, and ôps, eye, since goats are most subject to this disease), Cels. 7, 7, 7; Plin. 35, 6, 14, § 34;II.the form aegilopa,
id. 21, 19, 77, § 132. —A kind of oak with edible acorns:III.Quercus aegilops, Linn.,
Plin. 16, 6, 8, § 22; 16, 8, 13, § 33.—A weed or tare among barley:IV.Avena sterilis, Linn., or Aegilops ovata, Linn.,
Plin. 25, 13, 93, § 146; 18, 17, 44, § 155.—A kind of bulbous plant, Plin. 19, 5, 30, § 95 (Sillig, aegilipa). -
15 aegrotatio
aegrōtātĭo, ōnis, f. [aegroto], illness, sickness, disease, infirmity (prop. only of the body, while aegritudo also desig. that of the mind;much used in the philos. writings of Cic.): ut aegrotatio in corpore, sic aegritudo in animo,
Cic. Tusc. 3, 10:cum sanguis corruptus est, morbi aegrotationesque nascuntur,
id. ib. 4, 10:aegrotationes nostras portavit,
Vulg. Matt. 8, 17; ib. Jer. 16, 4.—The distinction between aegrotatio and morbus Cicero gives as follows:Morbum appellant totius corporis corruptionem, aegrotationem morbum cum imbecillitate,
Cic. Tusc. 4, 13, 29.—Only by catachresis, of the mind, morbid state or condition, disease, but never strictly for aegritudo.—Thus Cicero says, after giving, in the passage above quoted, the distinction between morbus and aegrotatio, in reference to the body:sed in animo tantum modo cogitatione possumus morbum ab aegrotatione sejungere.— So also: nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum, id est insanitatem et aegrotum animum, quam appellārunt insaniam,
Cic. Tusc. 3, 4; and:aegrotationes animi, qualis est avaritia, gloriae cupiditas, etc.,
id. ib. 4, 37, 79.—In Pliny, of plants, 17, 24, 37, § 231. -
16 boa
bŏa (also bŏva in the MSS. of Pliny and Festus), ae, f. [bos; cf. boubôn], a large Italian serpent: in Italiă appellatae bovae in tantam amplitudinem exeuntes ut divo Claudio principe occisae in Vaticano solidus in alvo spectatus infans, Plin. 8, 14, 14, § 37; 30, 14, 47, § 138 sq.; Sol. 2; acc. to Paul. ex Fest. p. 30 Müll., a water-serpent, so called because it milked cows, Sol. 2, 33; or because it could swallow an ox, quas boas vocant, ab eo quod tam grandes sint ut boves gluttire soleant, Hier. Vit. Hil. Erem. 39.—II.A disease producing red pustules, the measles or small-pox, Plin. 24, 8, 35, § 53: boam id est rubentes papulas. id. 26, 11, 73, § 120:III.boas fimum bubulum abolet: unde et nomen traxere,
id. 28, 18, 75, § 244; Lucil. ap. Fest. s. v. tama, p. 360 Müll.—Crurum quoque tumor viae labore collectus bova appellatur, Paul. ex Fest. p. 30 Müll. (the same author explains with these words the disease tama). -
17 causa
causa (by Cicero, and also a little after him, caussa, Quint. 1, 7, 20; so Fast. Praenest. pp. 321, 322; Inscr. Orell. 3681; 4077; 4698 al.; in Mon. Ancyr. 3, 1 dub.), ae, f. [perh. root cav- of caveo, prop. that which is defended or protected; cf. cura], that by, on account of, or through which any thing takes place or is done; a cause, reason, motive, inducement; also, in gen., an occasion, opportunity (opp. effectis, Quint. 6, 3, 66; 7, 3, 29:I.factis,
id. 4, 2, 52; 12, 1, 36 al.; very freq. in all periods, and in all kinds of discourse. In its different meanings syn. with ratio, principium, fons, origo, caput; excusatio, defensio; judicium, controversia, lis; partes, actio; condicio, negotium, commodum, al.).In gen.: causa ea est, quae id efficit, cujus est causa; ut vulnus mortis; cruditas morbi;b.ignis ardoris. Itaque non sic causa intellegi debet, ut quod cuique antecedat, id ei causa sit, sed quod cuique efficienter antecedat,
Cic. Fat. 15, 34:justa et magna et perspicua,
id. Rosc. Am. 14, 40: id. Phil. 2, 22, 53; id. Att. 16, 7, 6:sontica causa, v. sonticus.—Followed by a particle of cause: causa, quamobrem, etc.,
Ter. And. 5, 1, 18; id. Eun. 1, 2, 65; id. [p. 304] Heaut. 2, 3, 95; id. Hec. 3, 3, 22; 3, 5, 2; 4, 4, 73; Cic. Fin. 4, 16, 44:causa, quare, etc.,
Cic. Inv. 2, 20, 60:causa, cur, etc.,
id. Ac. 1, 3, 10; Quint. 11, 3, 16; 2, 3, 11; Hor. C. 1, 16, 19 al.:causa quod, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 109; id. Phil. 6, 1, 1; Quint. 2, 1, 1; 5, 10, 30 al.:ut, etc.,
Plaut. Capt. 2, 2, 7; Ter. Eun. 3, 3, 6; Cic. Fam. 1, 8, 4 al.:haud causa quin, etc.,
Plaut. Most. 2, 2, 4:quae causa est quin,
id. Capt. 2, 2, 103:quid causae est quin,
Ter. And. 3, 4, 21; Cic. Tusc. 5, 11, 32; Hor. S. 1, 1, 20:nulla causa est quin,
Cic. Fam. 2, 17, 1:causa quominus,
Sall. C. 51, 41; Liv. 34, 56, 9:causa ne,
id. 34, 39, 9:nihil causae est cur non, etc.,
Quint. 11, 3, 59:causae propter quas, etc.,
id. 4, 2, 12; 5, 7, 24; 8, 6, 23.—With gen. obj.:is, qui causa mortis fuit,
Cic. Phil. 9, 3, 7; Liv. 21, 21, 1; Quint. 7, 3, 18; 7, 4, 42:salutis,
Lucr. 3, 349:morbi,
id. 3, 502; Verg. G. 4, 397; Hor. C. 2, 2, 14:nos causa belli sumus,
Liv. 1, 13, 3:causa mortis fuistis,
Quint. 7, 3, 32; Sen. Ira, 2, 27, 3:explicandae philosophiae,
Cic. Div. 2, 2, 6:nec vero umquam bellorum civilium semen et causa deerit,
id. Off. 2, 8, 29; so,belli,
Sall. C. 2, 2; Verg. A. 7, 553; Hor. C. 2, 1, 2; id. S. 1, 3, 108; id. Ep. 1, 2, 9:felix qui potuit rerum cognoscere causas,
Verg. G. 2, 490:vera objurgandi causa,
Ter. And. 1, 1, 131; cf. with ad:causa ad objurgandum,
id. ib. 1, 1, 123; id. Hec. 4, 4, 71; and poet. with inf.:consurgere in arma,
Verg. A. 10, 90:perire,
Tib. 3, 2, 30:gestare carinas,
Luc. 5, 464.— With prepp.:cum causā,
with good reason, Cic. Verr. 2, 1, 8, § 21; id. de Or. 2, 60, 247; Varr. R. R. 1, 17, 4:sine causā,
without good reason, Cic. Div. 2, 28, 61; id. Fat. 9, 18; id. de Or. 2, 60, 246; id. Att. 13, 22, 1; Caes. B. G. 1, 14; Nep. Alcib. 6, 2; Quint. 1, 10, 35; 1, 12, 9:his de causis,
Cic. Att. 6, 1, 6:id nisi gravi de causā non fecisset,
id. ib. 7, 7, 3:justis de causis,
id. Fam. 5, 20, 2:quā de causā,
id. Off. 1, 41, 147; id. Ac. 1, 12, 43; Caes. B. G. 1, 1:quibus de causis,
Quint. 4, 2, 15;less freq. in ante-Aug. prose: quā ex causa,
Cic. Rep. 2, 7, 13; id. Mur. 17, 36; but very freq. in Quint., Sen., and the younger Plin.; so,nullā aliā ex causā,
Sen. Ep. 29, 1:multis ex causis,
Quint. 5, 12, 3:quibus ex causis,
id. 4, 2, 15; Plin. Ep. 6, 6, 8:ex plurimis causis,
id. ib. 1, 3, 6:ex his (causis),
id. ib. 5, 8, 6:—ob eam causam scribo, ut, etc., Cic. Fam. 1, 8, 4:illa festinatio fuit ob illam causam, ne, etc.,
id. Verr. 2, 2, 40, § 99; Nep. Milt. 6, 2:ob eam causam, quia, etc.,
Cic. N. D. 3, 20, 51:ob eas causas,
Caes. B. G. 1, 10:ob eam ipsam causam,
Cic. Brut. 7, 29:quam ob causam,
Nep. Paus. 2, 6:propter eam quam dixi causam,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:causae propter quas,
Quint. 4, 2, 12.—In causā esse, to be the cause of, responsible for, etc. (rare):in causā haec sunt,
Cic. Fam. 1, 1, 1:vim morbi in causā esse, quo serius perficeretur,
Liv. 40, 26, 5:verecundiam multis in causā fuisse, ut, etc.,
Quint. 12, 5, 2; Plin. Ep. 6, 10, 3; 7, 5, 1; Plin. 9, 30, 49, § 94; cf.:tarditatis causa in senatu fuit,
Liv. 4, 58, 4.—Causā, in abl. with gen. or possess. adj. (usu. put after the noun), as patris causā, meā causā, on account of, for the sake of (in the best prose, almost always referring to the future, and implying a purpose; cf. propter with acc. of the pre-existing cause or motive):II.honoris tui causā huc ad te venimus,
Plaut. Poen. 3, 3, 25; Ter. Phorm. 5, 7, 35; Cic. Fam. 13, 26, 2 al.:animi causa, v. animus, II., etc.: exempli causā, v. exemplum: causā meā,
Plaut. Most. 5, 2, 47; id. Poen. 1, 2, 160; id. Am. 1, 3, 42 al.; Ter. Heaut. prol. 41; 5, 5, 23 al.;causā meāpte,
id. ib. 4, 3, 8:nostra causa,
id. Phorm. 4, 4, 14; Cic. Ac. 2, 38, 120; Quint. 7, 4, 9:vestrā magis hoc causā volebam quam meā,
Cic. de Or. 1, 35. 162:aliena potius causa quam sua,
Quint. 3, 7, 16.—Put before the noun:rastros capsit causă potiendi agri,
Enn. Ann. 324 Vahl.:quidquid hujus feci, causā virginis Feci,
Ter. Eun. 1, 2, 122; so Liv. 26, 32, 6; 31, 12, 4; 39, 14, 8; 40, 41 fin.; 40, 44, 10.—Rarely with propter in the same sense:vestrarum sedum templorumque causā, propter salutem meorum civium,
Cic. Sest. 20, 45.—With gen. of pers. or reflex. pron. instead of possess. very rare (v. Lahmeyer ad Cic. Lael. 16, 57):quod illi semper sui causā fecerant,
Cic. Verr. 2, 3, 52, § 121.Esp.A.= justa causa, good reason, just cause, full right:B.cum causā accedere ad accusandum,
with good reason, Cic. Verr. 2, 1, 8, § 21; so,cum causā,
id. de Or. 2, 60, 247; Varr. R. R. 1, 17, 4; 3, 16, 7;and the contrary: sine causā,
without good reason, Cic. Div. 2, 28, 61; id. de Or. 2, 60, 246; Caes. B. G. 1, 14; Nep. Alcib. 6, 2 al.—An apology, excuse, Cato, R. R. 2, 2; Plaut. Capt. 3, 4, 92; Ter. Phorm. 2, 1, 42; Cic. Fam. 16, 19 fin.; Verg. A. 9, 219 al.—C.Causam alicui dare alicujus rei, occasion:D.qui (Nebatius) mihi dedit causam harum litterarum,
Cic. Fam. 11, 27, 8;for which poët.: Bacchus et ad culpam causas dedit,
Verg. G. 2, 455 Forbig. ad loc.—A feigned cause, a pretext, pretence, = praetextus, prophasis:E.habere causam,
Plaut. As. 4, 1, 44:fingere falsas causas,
Ter. Hec. 4, 4, 71; id. And. 1, 3, 8 Ruhnk.; 4, 1, 18; id. Phorm. 2, 1, 4:fingit causas ne det,
id. Eun. 1, 2, 58; cf. Tib. 1, 6, 11:morae facere,
to pretend reasons for the delay, Sall. J. 36, 2:inferre causam,
Caes. B. G. 1, 39, 2:causam interponere,
Nep. Them. 7, 1; cf. id. Milt. 4, 1:bellandi,
id. Ham. 3, 1:belli,
Tac. A. 12, 45:jurgii,
Phaedr. 1, 1, 4 al. (On the other hand, causa, a true cause, is opp. to praetextus, a pretext, Suet. Caes. 30.)—So freq. per causam, under the pretext, Caes. B. C. 3, 24; 3, 76; 3, 87; Liv. 2, 32, 1 Drak.; 22, 61, 8; Suet. Caes. 2; id. Oth. 3; id. Vesp. 1; Tib. 1, 6, 26; Ov. H. 20, 140; id. Tr. 2, 452.—In judic. lang. t. t., a cause, judicial process, lawsuit:2.privatae,
Cic. Inv. 1, 3, 4:publicae,
id. de Or. 3, 20, 74; id. Rosc. Am. 21, 59:capitis aut famae,
id. Fam. 9, 21, 1:causam agere,
id. de Or. 2, 48, 199; Quint. 6, 1, 54; 7, 2, 55; 10, 7, 30;11, 1, 67 et saep.: constituere,
Cic. Verr. 2, 5, 1, § 1:perorare,
id. Quint. 24, 77:defendere,
Quint. 3, 6, 9; 12, 1, 24; 12, 1, 37; Suet. Caes. 49:exponere,
Quint. 2, 5, 7:perdere,
Cic. Rosc. Com. 4, 10:obtinere,
id. Fam. 1, 4, 1:tenere (= obticere),
Ov. M. 13, 190: causā cadere, v. cado, II.: causam dicere, to defend one ' s self, or to make a defence (as an advocate), Cic. Rosc. Am. 5, 12 and 13; 21, 54; id. Sest. 8, 18; id. Quint. 8, 31; Liv. 29, 19, 5; Quint. 5, 11, 39; 8, 2, 24; Suet. Caes. 30 et saep.— Poet.: causa prior, the first part of the process, i. e. the trial, Ov. M. 15, 37.—Hence,Out of the sphere of judicial proceedings, the party, faction, cause that one defends:b.ne condemnare causam illam, quam secutus esset, videretur, etc.,
Cic. Lig. 9, 27 sq.:suarum partium causa,
Quint. 3, 8, 57:causa Caesaris melior,
id. 5, 11, 42; Tac. A. 1, 36 al. —Hence,Meton.(α).A relation of friendship, connection:(β).quīcum tibi adfininitas, societas, omnes denique causae et necessitudines veteres intercedebant,
Cic. Quint. 15, 48:explicare breviter, quae mihi sit ratio et causa cum Caesare,
id. Prov. Cons. 17, 40; id. Fam. 13, 19, 1.—In gen., = condicio, a condition, state, situation, relation, position:(γ).ut nonnumquam mortem sibi ipse consciscere aliquis debeat, alius in eādem causā non debeat: num enim aliā in causā M. Cato fuit, alia ceteri, qui se in Africā Caesari tradiderunt?
Cic. Off. 1, 31, 112; so Caes. B. G. 4, 4 Herz.:(Regulus) erat in meliore causā quam, etc.,
Cic. Off. 3, 27, 100; id. Agr. 3, 2, 9 (where for causa in the foll. clause is condicio):atque in hoc genere mea causa est, ut, etc.,
id. Fam. 2, 4, 1; cf. id. ib. 9, 13, 1.—= negotium, a cause, business undertaken for any one, an employment:F.cui senatus dederat publice causam, ut mihi gratias ageret,
Cic. Verr. 2, 3, 73, § 170:quod nemo eorum rediisset, qui super tali causā eodem missi erant,
Nep. Paus. 4, 1.—In medic. lang., a cause for disease:G.causam metuere,
Cels. 3, 3; so Sen. Cons. ad Marc. 11 fin.; Plin. 28, 15, 61, § 218.—Hence in late Lat. for disease, Cael. Aur. Tard. 5, 10, 95; id. Acut. 2, 29, 157; Veg. 1, 25, 1; 3, 6, 11; 3, 45, 5; 4, 4, 2 al.—That which lies at the basis of a rhetorical representation, matter, subject, hupothesis, Cic. Top. 21, 79; id. Inv. 1, 6, 8; Auct. Her. 1, 11, 18; Quint. 3, 5, 7 sq. -
18 emprosthotonia
emprosthŏtŏnĭa, ae, f., = emprosthotonia, a disease in which the limbs are drawn forward and stiffen, Cael. Aur. Acut. 3, 6, 61.—The same called empro-sthŏtŏnos (=emprosthotonos) morbus, id. ib. 3, 6, 65.—Hence, emprosthŏtŏ-nĭcus, a, um, adj., = emprosthotonikos, suffering from this disease, id. ib. § 69. -
19 emprosthotonicus
emprosthŏtŏnĭa, ae, f., = emprosthotonia, a disease in which the limbs are drawn forward and stiffen, Cael. Aur. Acut. 3, 6, 61.—The same called empro-sthŏtŏnos (=emprosthotonos) morbus, id. ib. 3, 6, 65.—Hence, emprosthŏtŏ-nĭcus, a, um, adj., = emprosthotonikos, suffering from this disease, id. ib. § 69. -
20 emprosthotonos
emprosthŏtŏnĭa, ae, f., = emprosthotonia, a disease in which the limbs are drawn forward and stiffen, Cael. Aur. Acut. 3, 6, 61.—The same called empro-sthŏtŏnos (=emprosthotonos) morbus, id. ib. 3, 6, 65.—Hence, emprosthŏtŏ-nĭcus, a, um, adj., = emprosthotonikos, suffering from this disease, id. ib. § 69.
См. также в других словарях:
Disease management (health) — Disease management is defined as a system of coordinated health care interventions and communications for populations with conditions in which patient self care efforts are significant. [1][2][3] For people who can access health care… … Wikipedia
Disease diffusion mapping — Disease diffusion occurs when a disease is transmitted to a new location.[1] It implies that a disease spreads, or pours out, from a central source.[2] The idea of showing the spread of disease using a diffusion pattern is relatively modern,… … Wikipedia
disease — n Disease, disorder, condition, affection, ailment, malady, complaint, distemper, syndrome denote a de ranged bodily state usually associated with or amounting to a loss of health. Disease in its usual and broadest use implies an impairment of… … New Dictionary of Synonyms
Disease in colonial America — was a very dangerous unknown entity with very few remedies at the beginning of Colonial America. Throughout Colonial America many diseases came, some deadly and others treatable but all had in common, that they were the first diseases that were… … Wikipedia
Disease surveillance — is an epidemiological practice by which the spread of disease is monitored in order to establish patterns of progression. The main role of disease surveillance is to predict, observe, and minimize the harm caused by outbreak, epidemic, and… … Wikipedia
Disease registry — Disease or patient registries are collections of secondary data related to patients with a specific diagnosis, condition, or procedure, and they play an important role in post marketing surveillance of pharmaceuticals.[1] Registries are different … Wikipedia
Disease — Dis*ease , n. [OE. disese, OF. desaise; des (L. dis ) + aise ease. See {Ease}.] 1. Lack of ease; uneasiness; trouble; vexation; disquiet. [Obs.] [1913 Webster] So all that night they passed in great disease. Spenser. [1913 Webster] To shield thee … The Collaborative International Dictionary of English
Disease germ — Disease Dis*ease , n. [OE. disese, OF. desaise; des (L. dis ) + aise ease. See {Ease}.] 1. Lack of ease; uneasiness; trouble; vexation; disquiet. [Obs.] [1913 Webster] So all that night they passed in great disease. Spenser. [1913 Webster] To… … The Collaborative International Dictionary of English
Disease Models & Mechanisms — Abbreviated title (ISO) … Wikipedia
Disease burden — is the impact of a health problem in an area measured by financial cost, mortality, morbidity, or other indicators. It is often quantified in terms of quality adjusted life years (QALYs) or disability adjusted life years (DALYs), which combine… … Wikipedia
Disease (song) — Disease Single by Matchbox Twenty from the album More Than You Think You Are Released … Wikipedia